Op de etiketten van etenswaren vind je altijd een overzicht van de voedingswaarde van een product
De verpakking van voedingsmiddelen geeft vaak informatie over de hoeveelheid vet, eiwit, koolhydraten en suiker die ze bevatten, evenals het aantal calorieën. Dit helpt je om bij te houden hoeveel energie je consumeert. Maar hoe worden deze waardes eigenlijk bepaald?
Voorbereiden van de monsters
Er zijn nogal wat ingewikkelde methodes om voedsel te meten. Meestal wordt het voedsel eerst fijngehakt of gemalen en regelmatig ook gedroogd om het vocht te verwijderen. Wat overblijft is een monster waarop allerlei analyses worden uitgevoerd. Het meten van voedingswaardes vereist uiterst specialistische technieken, uitgevoerd door onderzoekers in laboratoria. Deze precieze metingen maken het mogelijk om steeds gezondere producten te ontwikkelen en aan te bieden. Zoals te zien is op happyhealthy.nl/beste-detox-kuur/, waar wetenschappelijk onderzoek de basis is voor het ontwikkelen van gezonde sapkuren.
Licht inzetten voor metingen
Bij spectrofotometrie wordt licht gebruikt om de chemische samenstelling van een product te bepalen. Elke stof laat licht van een specifieke golflengte op een unieke manier door of absorbeert het. Door deze golflengtes en hun effecten te meten, kunnen onderzoekers de concentratie van verschillende stoffen in een product bepalen. Deze methode is veelzijdig en wordt veel gebruikt om de aanwezigheid en concentratie van diverse voedingsstoffen te meten.
Het meten van eiwitten
De Kjeldahl-methode wordt gebruikt om het eiwitgehalte in een product te bepalen. Hierbij voegen onderzoekers geconcentreerd zwavelzuur aan een monster toe, waardoor organische stikstof wordt omgezet in ammoniumsulfaat. Vervolgens wordt een basische oplossing toegevoegd om ammoniak vrij te maken. Door het stikstofgehalte te meten, kan het laboratorium uiteindelijk de eiwitconcentratie bepalen. Deze methode staat bekend om zijn betrouwbaarheid voor het meten van eiwitten.
Scheiden, verdampen en het meten van componenten
Gaschromatografie is een veelgebruikte techniek om onder andere de concentratie van verzadigde en onverzadigde vetten te meten. In een laboratorium wordt een draaggas toegevoegd aan het voedingsmiddel, waarna het mengsel door een kolom wordt geleid onder gecontroleerde temperaturen. Stoffen bewegen op basis van hun chemische en fysische eigenschappen sneller of langzamer door de kolom. Hierdoor kunnen onderzoekers met speciale apparatuur de concentraties van de afzonderlijke stoffen nauwkeurig bepalen.
Gravimetrisch onderzoek naar etenswaren
Het verschil in dichtheid tussen stoffen in voedsel kan worden gebruikt om de samenstelling te bepalen. Dit gebeurt vaak door chemische verbindingen toe te voegen om bestanddelen te scheiden. Gravimetrisch onderzoek, dat relatief eenvoudig en universeel inzetbaar is, biedt hierbij een hoge mate van nauwkeurigheid.
Meer dan alleen voedingswaardes
De bovenstaande methodes zijn slechts enkele voorbeelden van de vele technieken die onderzoekers gebruiken om voedsel te analyseren. Andere technieken meten bijvoorbeeld de hoeveelheid koolhydraten, antioxidanten en vitamines. Door resultaten van verschillende methodes te combineren, kunnen onderzoekers de samenstelling van voedingsmiddelen nauwkeuriger bepalen. Over de hele wereld werken wetenschappers continu aan het ontwikkelen van nieuwe en verbeterde meetmethodes. Het bovenstaande is dus geen compleet overzicht, maar geeft een indruk van de complexiteit en precisie die bij voedselanalyse komt kijken.
Bron: happyhealthy.nl